Politika eleştirmenlerinin tümünün ana teması, demokrasi olduğu inancım tamdır. Paylaşımlı yazmaya başlayalı beri, toplamı 1090 sayfa yazım olmuş. Sadece son 206 sayfasının bulunduğu bu blogcu sayfamdaki demokrasi ile ilgili yazılarımın başlıkları, “Ortadoğu’da Demokrasi, Laik Demokrasi, Yamuk Demokrasi, Örnek Demokrasi, Filtreli Demokrasi, Düşman Diliyle Demokrasi ve son olarakta bu yazımdır.”
Evet, “Demokrasi” insanlığın çok geç keşfettiği önemli bir kavramıdır. Amacım asla hakaret değildir ama görüşümü eklemeden geçemeyeceğim. Bence demokrasiyi içine sindirecek şekilde anlayıp yaşayamayanlar sürüden farksızdır. Demokrasiyi, bilinçli olarak emellerine alet edenler ise, en kötü ikiyüzlüdür. Demokrasinin, iyisi veya kötüsü olamaz. Çünkü tanımı çok açık, her inançta, her renkte ve her coğrafyada yaşayan insanların tümü için aynıdır.
Demokrasinin evrensel boyut ve nitelik kazanması kolay olmamıştır. Çünkü MÖ 4.yy da kent toplumları için başlayan demokrasi, insanlığın tümünü kapsayan duruma gelene denk yaklaşık 2500 yıl geçmiş ve yeterince olgunlaşmıştır. Ancak insanlığın bu derecede olgunlaştığını söylemek imkânsızdır. Toplamı 7 milyara ulaşmış dünya nüfusunun demokratları 3 milyarın altındadır. Latin Amerika, Afrika, Ortadoğu ve Uzakdoğu’nun çoğunluğuna demokrat demekte imkânsızdır.
Her insanın ortak paydası olarak gördüğümüz demokrasinin faydaları nelerdir? Böyle bir sorunun yanıtlarını alt alta sıralarsak birçok sayfa doldururuz. Bazı yanıtları çekip üstteki soruyu anlamak için eklersek, belki yeterince değer katabiliriz. Demokrasi hür olmak, hak ve hukuk tanımak, sorumluluk yüklenmek, sevgi ve saygı dolu olmak ve kendi kendini yöneten insan olabilmektir. Eğer sen şeyh’e, ağaya, siyasi lidere kul olmaya razı isen, zaten köleliği demokrasi sanırsın.
Ülkemiz insanlarının demokrasi ile tanışması, Cumhuriyet devrileri ile başlamıştır. Çağdaşlığa açık kurum ve eğitim sistemleri, demokrasiye geçişin lokomotif gücüdür. Böylece, demokrat düşünmenin gereği oluşmuş ve uygulama 1946 da başlamıştır. Devrim yasaları rafa kaldırılınca, demokrasi, seçim meydanlarının boş lafı oluverdi. Şimdide, millet temsilcilerini kenara iten tek adamlığa dönüverdi.
Ülkemiz insanlarının demokrasi hayali, ne yazık ki gerçekleşemedi. Demokrasi de seçim ve seçimde kullanılan oy, namusu demekti. Ama oy’unu promosyonlara ve biat ettiği tarikatlara teslim eden çoğunluk bunu anlamadı. Aradan bir asır geçmiş, herkes uzaya giderken, biz hala orta doğuya gidiyoruz. Onların petrolü var, idare ediyor. Bizim işsizliğimiz, fakirliğimiz artıyor, demokrasimiz ise azalıyor.
Demokrat olamayışımıza bir kanıt daha, Almanya, Avrupa ve Avustralya’larda milyon çalışanlarımız onlarca yıl hala uyumsuzlar. Tarikat ile cemaatlere haraç ödemekten geri kalmazlar. Yabancı hükümetler uyarır ama uyandıramaz. Çünkü demokrasi algısı yerine biat düşünceleri hâkimdir. Dünya bizi demokrat görebilir mi?
29 Mayıs 2021
Hüsnü ARSLAN
Hüsnü Arslan Yazıları 
kaleminize sağlık, selamlar
BeğenLiked by 1 kişi
Teşekkür ederim Ragı Bey, bizden de selamlar, iyi günler diliyoruz.
BeğenBeğen