Kurumsal Cumhuriyet

Göçen Türkler, bulundukları yerlerde etkili devletler kurmayı başarmışlardır. Bir asır önce kurulan Türkiye Cumhuriyeti(TC), çağdaş yönetim düzenini dikkate alıp gerekli kurumları da oluşturmuştur. Bu kurumlar; Çağdaş eğitim, Dil ve tarih bilinci, Planlı tarım ve sanayi, Bağımsız ekonomi, Sağlıklı toplum ve Caydırıcı savunmadır. Bu gün, kurumlarımızın işlevlerini ve bir asır önceki amaçlarından sapmalarını ele alacağız.

İlki, Çağdaş Eğitim’dir. Bu kurumların, meyveleri geç ortaya çıkan sistemdedir. Bir başka anlatımla, insana yapılan yatırım, uzun vadede en karlı olan yatırımdır. Mesela, İlköğretim ve Köy Enstitüleri, Klasik veya Meslek Liseleri, Üniversiteler ve tüm Askeri okulların düzenli olarak oluşturulması kolay olmamıştır. Zaman içinde bu kurumlar, siyasilerin sandık aracı olmasıyla, mekânların, görevlilerin ve yetişenlerin arka bahçe unsurları olarak görülmesi, devletin ve milletin şansızlığı olmuştur. Nitekim başarı düzeyi ile sıralamasında ilk 20 içine iken, şimdilerde ilk 100’ün dahi altındayız.

İkincisi, Dil ve Tarih Bilinci’dir. Atamızın çok değer verdiği Türk Dil Kurumu(TDK) ve Türk Tarih Kurumu (TTK)’ları dır. Oluşumları için bizzat uğraşmış, devamları ve gelişmeleri için de finans imkânları yaratmıştır. Bu kurumların amacı, toplumumuza hilafetin taşınmasından bu yana, arap kültürü esaretindeki Türk kültürünü ve Tarih bilincini kurtarmaktır. Örneğin, Osmanlı’nın Türklüğünü unutması, tarihimizde köleliğe yer olmayan halkımızda tarikat köleliğinin yaygınlaşmasını önlemektir.

Üçüncüsü, Bağımsız Sanayileşme ve tarımsal gelişmedir. Dünya ölçeğine göre sanayi de sıfır olan Anadolu Türkleri, sadece kendilerine yeten tarımsal uğraşıları ile yaşam savaşı veriyorken. Cumhuriyet ile bilimsel ve uygulama destekleri başlamıştır. Acil ve zorunlu ürünlerin sanayileri kurulmuş ve oralara dönük tahıl, pancar, pamuk, tütün ve hayvancılık teşvikleri ile hammadde ihtiyaçları karşılanmıştır. Ne yazık ki bunların tamamı durmuş ve dışa bağımlı hale gelinmiştir.

Dördüncüsü, bağımsız ekonomi’dir. Halkımız arasında, Ekonomi denince akla gelen tasarruf kavramıdır. Üretim ve ticaret ile kazanılan paranın biriktirilmesi düşüncesi için doğrudur ama sanayi ve büyük tarımsal üretimleri için yetersizdir. Bu yüzden bankalar gereklidir. Ülkemizdeki bankaların isimleri, üretim ve işletmelere dayanır. Günümüzdeki bankalar ise, sadece paradan para kazanması anlaşılır gibi değildir.

Beşincisi, Sağlık Kurumlarıdır. Hepimizin kullandığı “Önce sağlık” deyimi, toplumun sağlığa verdiği değeri anlatır. Tüm halkın kazançları ile yapılmış Devlet Hastaneleri ile SSK Hastaneleri ve Üniversitelerin Hastaneleri, Sosyal Devlet olmanın gereğidir. Ama buraları atıl hale getirip, halkı özel(tarikat) hastanelerine soyduran yönetimlere art düşünceli ya da ihanet eden denmez mi?

Altıncısı, Savunma’dır. Adı başında “Milli” yazan iki bakanlıktan biri Milli Savunma Bakanlığıdır. Caydırıcı savunmanın şartı, yeterli mühimmatları ve araçları üretmek, bunları ustalıkla kullanan, harp sanatı üzerine eğitimli ve de kafası milliyetçilik ile donanımlı kadrosu olan ordusudur. Türk ulusunun düşüncesi evvel ezeli böyledir. Durum böyle iken, giderek artan uygulamanın “Senin çocuğun şehit olsun ama benim çocuğum (ya da parası olanın çocuğu) şehit olmasın” yaklaşımı bu millete yakışmıyor.

Demokratik, Uygar ve Kurumsal Cumhuriyetlerimiz derken, özümseyemediğimiz demokrasiden daha da uzaklaştığımızı göremiyoruz.

12 Ekim 2022

Hüsnü ARSLAN